Een dag in het leven van... Nele Hendrickx, directeur van het Letterenhuis

8.30 uur - 'Als ik de kinderen heb afgezet op school, begint mijn werkdag bij het Letterenhuis. Maar niet zonder eerst een koffie uit te halen.'

8.35 uur - 'Ik maak graag mijn ronde doorheen het gebouw om te zien wat er speelt bij de medewerkers - we zijn met een dertigtal. Met corona lukt dat uiteraard niet altijd. Dat aspect van mijn job mis ik heel erg. Door rond te lopen op de werkvloer vang ik veel signalen op met betrekking tot het welbevinden en de activiteiten van de collega’s. Dat gemis probeer ik momenteel op te vangen door veel te bellen.'

9.00 uur - 'Aangekomen aan mijn bureau. Ik heb een heel mooi kantoor in het historische gedeelte van het Letterenhuis en ben omringd door archiefstukken. Een erg prettige plek om te werken.'

'Vanochtend staat er een archievenoverleg op de agenda met de andere landelijke culturele archieven. We bespreken de nieuwe strategische visienota van de minister van Cultuur en de optimalisatie van het erfgoeddecreet.'

'Het Letterenhuis is de oudste collectiebeherende culturele archiefinstelling van Vlaanderen en heeft een pak partners. Dat betekent dat ik als directeur heel vaak in overleg zit, van één-op-één meetings met een collega tot strategische vergaderingen over de toekomst.'

'In deze functie loop ik marathons, zo denk ik mee na over hoe Antwerpen er op lange termijn kan uitzien als boekenstad. Dat is soms even wennen, want op mijn vorige job, als uitgever bij De Geus, werkte ik op het ritme van de aanbiedingen. Ik trok eerder sprintjes, dus de neiging om ook nu tempo te pakken zit diep.'

10.30 uur - 'Ik zit samen met de teamcoördinatoren. Samen bespreken we het reilen en zeilen in de verschillende teams van het Letterenhuis. Dit is slechts één van de interne overlegmomenten per week. Af en toe sluit ik ook aan bij de teamvergaderingen, zeker als het gaat over langetermijnplannen. Daarnaast organiseer ik regelmatig een één-op-één werkoverleg met de medewerkers die ik rechtstreeks aanstuur. In coronatijden houden we op donderdagochtend ook een informele Zoom-meeting voor alle medewerkers die daar behoefte aan hebben. Voor het overige initieer ik niet allerlei leuks online. Ik heb liever dat iedereen op tijd klaar is en naar buiten kan voor een wandeling.'

'Ik heb een heel fijn team. Hun hart ligt bij de collectie. De collega’s kennen haar diepste geheimen. Voor hen is het archief een echte schatkamer.'

11.00 uur - 'We worden onderbroken door een telefoontje van een auteur die zijn archief wil overdragen aan het Letterenhuis. Op dat soort telefoontjes hoop je natuurlijk altijd. Zo verwelkomden we recent het archief van illustratrice Anne Westerduin.'

'Sommige auteurs bellen ons spontaan met de mededeling dat ze volgende week verhuizen. Dan laten we alles vallen en gaan mijn collega’s ter plaatse een kijkje nemen. Maar we doen ook aan sensibilisering. Regelmatig maken we ons kenbaar bij auteurs en informeren we hen over wat we kunnen betekenen voor hun oeuvre, ook tijdens hun schrijfcarrière.'

'Een archief is iets organisch. Regelmatig komen er documenten bij. Soms gebeurt het dat kinderen enkele jaren na iemands overlijden nog extra archiefmateriaal vinden en dat binnenbrengen. We spreken daarom van archiefbomen, waaraan takken en blaadjes kunnen toegevoegd worden.'

13.30 uur - 'Een medewerker updatet mij met nieuwe verhalen uit het archief van een jeugdboekenauteur. Misschien zit er wel een podcast in? Sinds corona is onze digitale werking in een stroomversnelling beland. Het enthousiasme van mijn collega werkt aanstekelijk. De leukste momenten van mijn job beleef ik als iets lukt, als een medewerker opgetogen is omdat hij/zij resultaat heeft geboekt. Of het nu om een klein of groot succes gaat, maakt mij niet zoveel uit.'

'Zelf haal ik mijn energie uit het samenwerken met mensen. Ik heb de reputatie van vriendelijk en kordaat te zijn. Uit mijn jarenlange werkervaring in Nederland heb ik geleerd om duidelijk te zeggen waar het op staat. Daarbij probeer ik altijd oog te hebben voor het welzijn van mijn team.'

14.00 uur - 'Ik zit samen met de erfgenamen van een auteur die overwegen om het archief van hun vader aan het Letterenhuis te schenken. Het gesprek verloopt emotioneel. Achter ieder archief zit immers ook een familie- en liefdesverhaal. Dat is een heel mooi gegeven. Het maakt dat het archiefwerk dat wij doen niet muf en saai is.'

'Ik luister naar hun bezorgdheden en haal argumenten aan waarom de nalatenschap bij ons in goede handen is. Wij bewaren voor de eeuwigheid, in 2033 bestaan we honderd jaar. Daarnaast ontsluiten we het archief ook, we zorgen ervoor dat alles vindbaar is, zowel voor onderzoekers als het grote publiek, en we organiseren regelmatig ook activiteiten rond een aspect van onze collectie.'

'We hebben het ook over enkel delicate documenten die de familie liever niet zomaar vrijgeeft. Ik kan hen geruststellen. Bij ieder archief maken wij afspraken over de privacy: welke informatie is vrij beschikbaar, waarvoor moeten de erfgenamen toestemming geven en na hoeveel tijd mogen bepaalde documenten worden ingekeken?'

15.00 uur - 'Ik werk een plan uit hoe we op het einde van het jaar de golf pensioneringen die er aankomt, kunnen opvangen. Verder denk ik na hoe we de komende weken, ondanks corona, goed kunnen blijven functioneren als team. Die situatie vraagt om extra aandacht. Je mag er niet zomaar vanuit gaan dat het wel vanzelf zal lopen. Iedere dag, week, maand, jaar stel ik zo mijn doelen en prioriteiten. Als ik dat niet doe, dan verdwijnen er belangrijke zaken van de radar.'

16.30 uur - 'Ping ping. Hoewel ik wat tijd had geblokkeerd om dit dossier voor te bereiden, fietsen er altijd wel berichtjes en telefoontjes tussen. Ik probeer wekelijks een paar uur vrij te houden om ergens grondig in te duiken maar sommige zaken zijn gewoonweg dringend. Zo blijken er een paar collega’s ziek te zijn, wat de voorbereiding van een tentoonstelling onder druk zet.'

17.00 uur - 'Een jonge auteur belt me op. Hij wil weten welke documenten hij met oog op een toekomstige schenking aan het Letterenhuis moet bewaren. Ik zeg altijd: hoe vollediger hoe beter.'

'Volledigheid is uiteraard een illusie, maar heel veel dingen uit iemands persoonlijke leven kunnen interessant zijn en iets vertellen over het creatieproces van een boek. Dat kunnen foto’s zijn, een agenda of een dagboek. Eigenlijk verzamelen wij alles, behalve de boeken zelf. Anno 2021 horen daar uiteraard ook digitale documenten bij. Regelmatig krijgen wij zelfs laptops binnen.'