De voorleesboekenkast van Wim Oosterlinck
In de reeks 'De voorleesboekenkast' gaan we op bezoek bij enthousiaste voorlezers en hun kinderen. Wat zijn hun favoriete voorleesboeken? Hoe ziet hun voorleesritueel eruit? In deze aflevering duiken wij in de voorleesboekenkast van radiopresentator Wim Oosterlinck en zijn dochter Roos (7 jaar) en zoon Bo (3 jaar).
door Katrien Elen
'Roos is duidelijk heel talig. Ze heeft een uitgebreide woordenschat. Dat is niet verwonderlijk, want mijn vriendin Marie en ik vereenvoudigen onze taal bewust niet als we tegen haar spreken. Bij Bo is het nog te vroeg om daar iets over te zeggen, maar onlangs begon hij te mokken toen Roos zat te lezen. 'Ik wil ook kunnen lezen', snikte hij. Ik vond dat fantastisch om te horen.'
Voorleesritueel
'Voorlezen doe ik super graag. Het vormt het hoogtepunt van de dag. Het ritueel van Roos bestaat uit drie stappen. Eerst leest zij me een pagina voor. Momenteel is ze bezig in Oma Boef van David Walliams. Eigenlijk is dat nog een beetje te moeilijk voor haar, dus soms doe ik alsof ik niet alles heb gehoord om te checken of ze het heeft gesnapt. Vaak sta ik ervan versteld wat ze allemaal begrijpt. Nadat zij heeft voorgelezen, oefenen we een maaltafel. Tot slot lees ik voor uit een boek van Roald Dahl. Ik ben al zijn boeken aan het voorlezen. We zijn begonnen bij Matilda, hebben De GVR al gehad en zijn nu bij de laatste hoofdstukken van De Reuzenperzik. Ik had Roald Dahl nooit zelf gelezen maar was er zo benieuwd naar dat ik de exclusiviteit over zijn boeken heb opgeëist. Niemand anders mag eruit voorlezen. Na het voorlezen gaat Roos slapen. Zelf kruip ik een half uur later ook in bed, want ik moet ’s ochtends natuurlijk heel vroeg op voor mijn radioshow.'
'Bij Bo zijn het nog prentenboeken die we voorlezen. Momenteel is hij dol op Picknick met taart van Thé Tjong-Khing. Deze fase vind ik minder leuk. Vaak is het voorlezen immers beperkt tot het aanwijzen en benoemen van voorwerpen en dieren. Voor mij wordt het pas boeiend als er tekst bij staat.'
“Ik had Roald Dahl nooit zelf gelezen maar was er zo benieuwd naar dat ik de exclusiviteit over zijn boeken heb opgeëist. Niemand anders mag eruit voorlezen.”
Expressie
'Onlangs moest ik op een congres voor leerkrachten voorlezen uit mijn favoriete jeugdboek. Achteraf kreeg ik te horen. 'Jij leest met zo veel intonatie. Dat moet tof zijn voor je kinderen.' Ik vind de manier waarop ik voorlees niet speciaal, maar ik doe het wel met passie. Ik geniet ervan om het zo goed mogelijk te doen. Het is zelfs zo ver gekomen dat als Roos overneemt, ze me soms vraagt: 'Heb ik expressief gelezen?' Fantastisch toch!'
Boeken uitlenen
'Roos zit ondertussen in het tweede leerjaar en leest ook graag zelf. Laatst had ze De waanzinnige boomhut van dertien verdiepingen van Andy Griffiths uitgeleend in de bib. Eerst had ze stress. 'Ik lees niet graag uit de bib,' zei ze, 'want dan moet het boek weer op tijd binnen.' Die angst slaat nergens op want ze leest super snel. En effectief, ze had het tijdig uit. We gaan dus regelmatig naar De Krook voor nieuwe boeken. We hebben ook veel boeken thuis, maar ik wil dat boeken ontlenen in de bib een natuurlijke beweging is voor mijn kinderen.'
“We gaan regelmatig naar de bib voor nieuwe boeken. We hebben ook veel boeken thuis, maar ik wil dat boeken ontlenen in de bib een natuurlijke beweging is voor mijn kinderen.”
Boeken kiezen
'Ik moet toegeven dat ik soms niet veel inspiratie heb om boeken uit te zoeken voor Roos. Ik weet niet zo goed waar ik tips kan vinden. Voor kleine kinderen hebben we veel boeken gekregen en hadden we dus weinig input nodig. Nu moeten we wel actief op zoek gaan. Het is goed dat Roos zelf mee zoekt, maar het is moeilijk voor haar om het juiste niveau in te schatten.'
'De kinderen mogen lezen wat ze willen, dus dat betekent dat ik voor Bo al eens een boekje over brandweerman Sam heb gelezen en voor Roos uit Maya de Bij. Dat is echt brol. Die verhalen gaan nergens naartoe. Dat was een interessante vaststelling. Ik realiseerde me dat er ook slechte kinderboeken zijn en ze deden me beseffen hoe goed andere kinderboeken wel zijn. Nu, ook van een gevestigde naam als Annie M.G. Schmidt ben ik niet zo’n fan. Met alle respect natuurlijk. Onlangs zijn we zelfs nog naar haar graf geweest in Amsterdam, een heel ontroerende plek waar fans stylo’s achterlaten in de aarde. Maar haar boeken lees ik niet zo graag. De taal en het wereldbeeld voelen zo oud-Hollands aan. In haar verhalen gaat de man op jacht en maakt de vrouw eten klaar. Zo’n conservatief beeld wil ik mijn kinderen niet meegeven.'
'Soms kiezen we ook wel eens verhalen op thema. Zo zijn mijn vriendin en ik allebei niet zo goed met gevoelens. Omdat we vinden dat we hier meer aandacht voor moeten hebben, kopen we al eens een boekje over dat onderwerp.'
“Sommige verhalen gaan nergens naartoe. Dat was een interessante vaststelling. Ik realiseerde me dat er ook slechte kinderboeken zijn en ze deden me beseffen hoe goed andere kinderboeken wel zijn.”
Veellezer
'Zelf heb ik altijd veel gelezen. Sinds ik kinderen heb, is mijn leesgedrag niet veranderd. Integendeel zelfs. Doordat er heel wat tijd naar de kinderen gaat, wil ik elke vrije minuut van mijn leven besteden aan activiteiten die ik leuk vind. Ik wil bijvoorbeeld geen tijd verspillen aan televisiekijken en waak erover dat ik genoeg lees. Ik heb zelfs de tijd gevonden om Drie Boeken, een podcast waarin ik interessante Vlamingen interview over hun lievelingsboeken, te lanceren.'
Drie boekentips
- De Reuzenperzik van Roald Dahl: 'De verhalen van Roald Dahl zijn heel zuiver in hun verhaalopbouw. Ze gaan gewoon rechtdoor richting einde, zonder al te veel gedoe. Verder zijn ze nooit kinderachtig. Roald Dahl neemt kinderen serieus. Ook als volwassene is het dus leuk om zijn boeken te lezen.'
- De boekjes over Anna van Kathleen Amant: 'Onze kast staat er vol mee. Het lijken simpele boekjes maar ze zitten perfect in mekaar. Ik heb ze zo vaak voorgelezen dat mijn kinderen de tekst kunnen aanvullen als ik een pauze laat. Er bestaan bovendien zo veel boekjes in deze reeks, dat ik altijd wel een verhaal vind dat past bij een situatie. Of mijn kinderen nu op het potje moeten of naar de kinderboerderij zijn geweest, Anna hoort erbij.'
- Een boek van Hervé Tullet: 'Hier hebben we al veel plezier aan beleefd. Het concept is simpel maar geniaal. Op de eerste pagina van het boek staat een gele stip. De tekst zegt: 'duw op de gele stip'. Als je de pagina dan omdraait, staan er twee stippen. Dan moet je wrijven over een stip en wordt die rood. Een echte mindfuck! Onlangs zat Bo op zijn eentje te duwen op die stippen. Zalig vind ik dat.'
Deel dit artikel: